“Dışarı çıkıyorum. Hüzünlü bir hava… Gökyüzü olanlardan utanırcasına yumuşak ve birçok silik renkle kaplı. Bulutlar ürkek bir şekilde yavaşça çekiliyor. Bir feribot Mudanya'dan İstanbul’a doğru yol alıyor. Bir kuş gecikmişçesine ağıt yakıyor. Kasımpatılar açmaya utanıyor.
Ankara Garı ağlıyor.”